Koukleumen in de wei

Vorige week viel het me op dat er kieviten op de meest gekke plekken te zien waren. Veel vogels hadden zich laten verrassen door de late vorstperiode. Weidevogels konden plots niet meer aan eten geraken door de bevroren ondergrond. Vlak naast de weg, op voetbalvelden, zelf in bossen waar er toch nog ergens een plekje onbevroren grond te vinden was zochten ze naar eten. Ook de snippen moesten uitwijken naar andere foerageerplekken. De natte weilanden waar ze normaal zitten waren allemaal bevroren.

Ik zocht een mooi plekje uit aan een niet bevroren grachtkant. Tot mijn grote verrassing zat er in het gezelschap van de watersnippen en de kieviten ook het kleinere broertje van de watersnip, het bokje. Herkenbaar aan zijn korte bek, grote bleke rugstreep. Supergecamoufleerd, maar opvallend door zijn zenuwachtig op-en-neer gewip. Het was weer enkele jaren geleden dat ik een foeragerend bokje had waargenomen.